قسم به خون شهیدان به کربلا به حسین           خـدا به حـشـر ببخـشد گناه ما به حسین

طـلـوع مـاه مـبـارک مـبـارکـش بـاشـد           کسیکه روزۀ خود سازد ابتدا به حسین

خـوشـا به روزۀ مـقـبـول روزه دارانی           که ابتدا به حسین است و انتها به حسین

اجابت ار طلبی بر دعای خویش بخوان           به هر دعا که توانی خدای را به حسین

سـلام باد بر آن روزه دار تـشـنـه لـبـی           که آب نوشد و گوید سـلام ما به حسین

شروع و آخر این ماه با زیـارت اوست           چه عزت است که داده است کبریا به حسین

زیـارتـش سـه شـب قــدر؛ لــذتــی دارد           شب علی است ولی باید الـتجا به حسین

خـدای عـالـمـیـان مـی دهـد جـوابـش را           دهد سلام هر آنکس ز هر کجا به حسین

نـمـا روایـت ابـن شـبـیـب را تـفـسـیــر           زاشک صبح و شب حضرت رضا به حسین

سه روز اگر تن او بود بر زمین؛ داده است           فـضلیت سه شب قـدر را خدا به حسین

تو ای خدای حسین و علی در این رمضان           قبول کن همه طاعات شیعه را به حسین

«مؤیّـد » از در این خانـه رو نـگـرداند           قسم به خون شهیدان به کربلا به حسین